Gra Hikari(vel Eevee)

Masz na imię Hikari, jesteś pokemonem Eevee i masz 10 miesięcy. Nic więcej nie pamiętasz. Oprócz silnego uderzenia w głowę. Obudziłaś się pod starą brzozą. Kiedy z niej wstałaś, od razu upadłaś. Zauważyłaś, że twoja głowa krwawi, a twoje futerko jest zmechacone.
Co robisz?

Rozglądam się po otoczeniu. Próbuję się utrzymać na nogach

(Tylko taka jedna prośba - pisz conajmniej 3 (dłuższe) zdania w poście, ok?

Widzisz dookoła las liściasty. Dookoła rosną bujne krzaki owoców i berry. Na jednym z drzew siedzą Hoothoot i Noctowl, którzy patrzą na ciebie zaciekawieni. Wydaje ci się, że mają ci coś do powiedzenia...

(Wiesz, ale ty pokazałaś mega spryt i pomysł na "nie pisanie uciążliwej historii" XD. No bo łatwo można napisać, że się niczego nie pamięta, a MG i tak przyjmie grę xD)

(Wiesz, czasem nie mam zajawki na długie opowiadania Wink

)

-Przepraszam...- zaczęłam -Czy nie wiecie może co się ze mną działo? Nic nie pamiętam...
Usiadłam i zaczęłam wylizywać swe futerko w oczekiwaniu na odpowiedź

- Hoot, hoot! Cóż, powiem krótko - była jatka.- odparł Hoot-hoot.
- Mów bardziej cywilizowanym językiem...- burknął Noctowl.- Byłaś tutaj ty i Skitty. Zaatakowało was stado Granbullów. Nie wiem, co takiego im zrobiłyście... W każdym razie jeden z nich uderzył cię mocno. Kiedy zauważyły, że krwawi ci głowa i jesteś połżywa, pomyślały, że lada chwila umrzesz. Skitty porwali.- dodał. Hoot-hoot przyjrzał ci się.
- Wyglądasz młodo.. Masz mniej więcej 6 lvl.- powiedział.

Wstałam i pochyliłam lekko główkę. Nie mogłam nic poradzić. -Dziękuję- powiedziałam i poszłam dalej w las, szukając jakiejś ścieżki

Znalazłaś długą i krętą ścieżkę, po której widziałaś ślady krwi. Nie były to ślady Skitty, o nie. To były ślady Granbull'ów, które prowadziły do polanki. Idziesz tam?

Nie spiesząc się idę śladem krwi. Dlaczego ja to robię? W miarę jak ślady krwi były świeższe, szłam wolniej obawiając się Granbull'ów

Szłaś, szłaś i szłaś. W końcu, jak weszłas na polankę, zauważyłaź przerażający widok. Jakiś ogromny pokemon zabijał piorunem Granbulle, jednego zostawiając. Zrozumiałaś. Te krwawe ślady były uciekających Granbullów! Przyjrzałaś się pokemonowi. Był koloru żótego, miał długie kły i twarz, która wyglądała jak po przejechaniu ciężarówką. Jak się ten pok nazywał?!
- Kto was nasłał?!- zapytał. Jego głos był gruby i brzmiał jak trzaśnięcie pioruna.
- H-Houndoom, prosze pana..- jęknął. Od niego również odbił się piorun. Padł nieżywy. Wtedy usłyszałaś pisk. Koło elektrycznego pokemona leżała Skitty.
- Nie bój się.- mruknął.
- Hi-Hikari!- zawyła kotka. W milczeniu podeszłaś. Wtedy pokemon znikł. Jego siła, wygląd... To musiał być legendarny pokemon!
- Hikari! Ty żyjesz!- zapłakała kotka.

-Tak...- powiedziałam szybko - Ale... jak mogę Ci pomóc?- wyjąkałam i spróbowałam podnieść Skitty. Rozejrzałam się za jakimś schronieniem. Chyba zbierało się na burzę...

(Skąd wiedziałaś :O ?)

Poszłaś do jaskini, która natrafiła się niedługo po tym, jak obydwie odbiegłyście od polany. Następnie będąc w jaskini opowiedziałaś Skitty o tym, że ją nie pamiętasz, nie wiesz, kto jest wrogiem i o tym, że o zdarzeniu poinformowały cie dwa pokemony-sowy.
- Hmm.. Cóż to trochę skomplikowane, ale ci opowiem. Ja mam na imię Lissie i mam 8 lvl. Naszymi wrogami są:
- szef Houndoom,
- jego podwładni, Granbulle,
- Murkrowy,
Jeśli chodzi o tamtego pokemona.. Był to Raikou. On często nam pomagał. Możnaby powiedzieć, że jest naszym sprzymierzeńcem, ale nigdy nic do nas nie mówi. Nie wiem dlaczego, ale on chyba ma coś do Houndooma, ale nie wiem co.- powiedziała Skitty.

(Musiałam coś napisać Very Happy

)

-Więc co teraz robimy?- zapytałam i zerknęłam na dwór.
-I ciekawe, co to za jaskinia?- powiedziałam lekko pytającym tonem. Zajrzałam w głąb jaskini, siadając. Hikari była z natury trochę ciekawska. Ale po chwili oderwała się od tematu pomieszczenia, w którym się znajdowały i zaczęła czyścić swoje futerko.

Twoje futerko zaczęło być gładkie i błyszczące pod wpływem twojego różowego języczka. W jaskini wyraźnie nic nie było oprócz was i paru Zubatów. Skitty zwinęła się w kłębek i zasnęła. Ty po jakimś czasie również nabrałaś na to ochoty. Położyłaś głowę na swoim puszystym ogonku i zasnęłaś.
***
Był kolejny dzień. Chatoty i Pidgeye śpiewały głośno, a Skitty przyniosła do jaskini parę owoców na śniadanie. Kiedy zaczęłaś jeść, Skitty przyglądała ci się bacznie.
- Nigdy tak prędko nie jadłaś. Ogółem się zmieniłaś. Zawsze byłaś smutna, markotna, nic o sobie nie mówiłaś... A teraz jesteś inna... A może to nawet dobrze?..- zapytała kotka.

-To zależy od charakterów- powiedziałam w małej przerwie między jedzeniem dwóch owoców. Był piękny ranek! Po śniadaniu pobiegłam na łąkę i zatrzymałam się czekając na Skitty.
-Zaczynam nowe życie!- krzyknęłam -To co robimy?

(A jakie znam ataki?)

/Tackle, Growl, Helping Hand/

- Ja muszę iść się wykąpać. Mój język już mi nie wystarcza..- jęknęła kotka. Następnie zaczęła biec w stronę polanki. Jak dotarłyście na miejsce, na ciałach żerowały Murkrowy! Wyglądały na słabe, jednakże posiadały obroże ze znakiem ognia.
- To członki gangu Houndooma!- szepnęła kotka.